Er zijn van die boeken die een mens gelezen moet hebben. De bijbel bijvoorbeeld. De Nieuwe Bijbel­vertaling kwam uit in oktober 2004, toen de Protestantse Gemeente De Rank in Nieuwegein als jaarthema het ‘Jaar van het Woord’ had gekozen. Dat bracht mijn wijk­predikant Jochem Stuiver op het idee om dat boek dan maar eens te gaan lezen.

Het werd een leesproject voor het jaar 2005: iedere week ongeveer 40 pagina’s lezen, eens per 6 weken in kleine groepjes bij iemand thuis ervaringen uitwisselen, en het begin en einde met de hele groep deelnemers beleven. We kregen survivaltips mee: een mapje met het lees­rooster, tips hoe en wanneer te lezen en wat achtergrond­in­formatie. Zo gingen we met ongeveer 40 mensen de uitdaging aan.

Ik besloot om wekelijks verslag te doen van mijn ervaringen op mijn website www.inekelautenbach.nl. Dat bleek een uitdaging op zich te zijn, maar het is gelukt. In dit boek zijn deze stukjes gebundeld. En ook het tweede lees­project, waarin we de deutero­cano­nieke boeken hebben gelezen, is in dit boek te vinden.

Verwacht in dit boek geen theologische verhan­de­lingen, geen diepgaande analyses. Ik ben een meelevend gemeentelid. Ik heb in diverse kringen redelijk wat achter­grondkennis van de bijbel opgedaan. Ik lees veel. Maar ik ben geen theoloog. Ik vertel wat een bijbel­gedeelte mij doet. Ik refereer aan dingen die ik ooit heb geleerd, die ik ergens heb gelezen. Ik leer nog steeds bij. Over diverse dingen denk ik over een poosje misschien anders dan wat ik in dit boek heb geschreven.

Soms zult u het met me eens zijn, soms ook niet. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn. Waar het om gaat is dat we met elkaar in gesprek gaan. Elkaar niet ver­oordelen, maar naar elkaar luisteren. Zo kunnen we van elkaar leren. Zo komen we stapje voor stapje dichter bij het geheim van de Eeuwige. En daar zijn we de rest van ons leven wel zoet mee.

Natuurlijk heb ik het geheel nog eens kritisch door­gelezen. Ik heb de inleiding over de deuterocanonieke boeken op internet gevonden. Ik heb toestemming gekre­gen van de schrijver, dominee R. Kamermans uit Goes, om het op te nemen. Ik vond een mooi schilderij van Gerdi Heins voor de omslag. Ze is de vrouw van één van de deelnemers aan beide lees­projecten. Ik vond een deelneemster, Anneke van Munster, die alles nog eens nauwkeurig wilde nalopen. Jenni Schuldink haalde de laatste tikfouten eruit. En ik heb veel gehad aan alle kritische opmerkingen, zowel afkeurend als waarderend, van de deelnemers die mijn stukjes gedurende de projec­ten hebben meegelezen.

De hele bijbel lezen: het kan in een jaar. Maar het is een uitdaging! Ga mee op weg door de oude verhalen. De bijbel is immers niet alleen de basis van het christelijk geloof, maar ook één van de belangrijkste bronnen van de westerse cultuur. Een boek dat je gelezen moet hebben, gelovig of niet.